06 juni 2016

Heren 17+

4 juni 2016: de dag dat de Spaanse schone Muguruza Roland Garros won. De dag dat het klimaat wederom van slag bleek. De dag die ons aller Roy Lupsen met een fikse kater begon. En de dag dat het team van LTC al snel voor de statistieken speelde.

Kopman Roy van Vlijmen bleek een maat of zeventien te groot voor zijn enthousiaste tegenstrever. En dan hebben we het niet over zijn schoenmaat! Peter Dreesen liet na een mooi seizoen met een zege te bekronen. Zat hij met zijn gedachten te veel bij Muguruza? Voordat Ruud goed en wel de slaap uit zijn ogen had gewreven was het tweede punt echter alsnog binnen. Een 2-1 tussenstand stond op het wedstrijdformulier. Daarna was het de beurt aan ‘good old’ Dennis van den Heuvel. Ponny hier, Ponny daar! Dennis liet volop van zich horen in woord en in gebaar! Helaas ontbrak de finesse. Bam, 2-2. U denk nu vast wat een spanning en sensatie?! Nee hoor, dat viel reuze mee. De dubbelspelen werden onderling verdeeld. Peter en Bart vraten hun tegenstanders op. Edwin en Roy Lupsen waren daarentegen te lief voor hun opponenten. 3-3 en… klaar is KEES! Via deze weg een speciaal woord van dank aan de wederom massaal toegestroomde supporters! Wat zijn we trots op onze mooie supportersschare! Roy, Peter, Bart, Dennis, Roy en Edwin het was me weer een genoegen! Rest mij dit seizoen af te sluiten met enkele wijze woorden van Johnny Hoes: “Dit is het einde. Dat doet de deur dicht. Daar zijn geen woorden voor. Ja dat is tralalalalalala!” Lieve lezers, Tot volgend jaar! Tot in 2017!